Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Natuurgeesten

Volgens de Grieken en Romeinen was de natuur bezield door het goddelijke. Geesten en andere entiteiten waren overal rond hen, in rivieren en bossen, weiden en heuvels. Ze waren dan ook vaak een geliefd onderwerp in kunst en verhalen.

Geschreven door Saar Tranchet
Gepubliceerd op: 27 dec 2021
3
180
4
Natuurgeesten zijn al sinds vroege Griekse en daarna Romeinse beschaving terug te vinden in mythen en sagen. Maar ook in latere tijden houden zij een sterke verbondenheid met de natuur. De meeste natuurgeesten zijn vooral gebonden specifieke plaatsen zoals een rivier of een rots. Maar sommigen hadden ook een ruimer gebied. De Nereïden, kinderen van Gaia en Pontus, en de Oceaniden, afstammelingen van Titanen, waren allen zeenimfen. Dryaden waren heersers over de bossen en Oreaden waren dan weer verantwoordelijk voor heuvels en bergen.

Lagere natuurgoden waren eerder belast met specifieke taken. Zo moest Triton stormen bedaren en was Priapus de god van tuinen en geslachtsorganen. Aurora was dan weer de godin van de dageraad.

De eerste onder de natuurgeesten was Pan, god van het land, en de herders. Hij was een faun, half mens half geit, en bracht met zijn panfluit muziek in de wereld. In de meeste verhalen is hij de zoon van Apollo of Hermes. Zijn gevolg van saters waren erom bekend nogal graag de remmen los te gooien en zich te vergrijpen aan bosnimfen. Hoewel deze laatsten liever niets met de saters te maken hadden en afknapten op hun uiterlijk, wist Pan hen vaak te verleiden met zijn magisch fluit. Met hun extatische dansen en betoverend fluitspel waren ze ook een uitbundige belichaming van scheppingskracht en levenslust. Later zouden deze kenmerken ook worden toegeschreven aan de halfgod Dionysus, de god van wijn en plezierige roes die het met zich meebracht.

Duivelse godheid

Het is ook vanuit het beeld van de god Pan, dat christendom zijn inspiratie haalde voor de creatie van de Duivel. Deze wordt namelijk ook vaak afgebeeld als een man met horens en bokkenpoten. Hij wordt ook beschouwd als aanzetter van het kwaad, die de gelovigen tot zonde verleidt. Hoewel zijn bestaan reeds voorkomt in Genesis als de verleidende slang, werd de Duivel zoals hierboven afgebeeld pas echt een symbool tijdens de verlichting. In deze periode was het dan ook ondenkbaar niet te geloven goed versus kwaad, God versus de Duivel. Zo kwamen ook vele heksenjachten tot stand. Denk maar aan Salem, waar men beweerde dat saters op bokken in de nacht kinderen lokten en van hen bezit namen.

Voor de Joden ligt het dan weer anders. In hun ogen bestaat er niet zoiets als de Duivel, want God schept zowel licht en donker. Wel is er sprake van valsaards en tegenstanders van het geloof.

In Islam is de Duivel door Allah geschapen. Zij zijn niet één , maar meerdere Djinns die uit rookloos vuur werden gecreëerd, alleen stelden zij in tegenstelling tot de Engelen, Gods motieven in vraag en waren dus in staat tot kritiek en ongehoorzaamheid.
3
Geschreven door Saar Tranchet
Gepubliceerd op: 27 dec 2021
3
180
4

Comments

  • 11 jan
  • 1
Weer zo een mooi artikel, ik lees je artikelen altijd met veel interesse!
  • 11 jan
1
  • 3 jan
  • 0
Leuk geschreven en opbouwende wetenschap.
De gekozen foto (liggend figuur) is bijzonder, is dat eigen werk?

Ik zal je volgen.

0
  • 5 jan
  • 0
Nee helaas zo creatief ben ik niet :p
  • 5 jan
0
  • 29 dec
  • 0
Interessant!
  • 29 dec
0

Recente en relevant artikelen