Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Review Frozen I en II: Disney's succesformule onder de loep

Frozen I en II - Review

Geschreven door Serge ter Braake
Geschreven op: 24 juni 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
66
0
Afbeelding door Brian McGowan via Unsplash
Frozen I
Frozen I is een film met duidelijke mankementen, maar andere aspecten van de film maken dusdanig veel goed dat het volgens velen een van de beste Disney films ooit is. Het verhaal is super losjes gebaseerd op dat van de ijskoningin, dat zeer duistere kanten kent. Frozen I wijkt daar op vrijwel alle punten van af, behalve dat Elsa nog steeds een IJspaleis tevoorschijn tovert en dat ze een jongere zus heeft (in het origineel een broertje). Met Frozen I werd de mega lucratieve Anna-Elsa merchandise de wereld in getoverd, die al zo'n acht jaar lang alle meisjeskleding domineert.

Elsa doodt als klein meisje per ongeluk bijna haar zus Anna met haar ijskrachten. De trollen zeggen dat ze haar krachten verborgen moet houden en vervolgens slaan de ouders in een compleet absurde denkkronkel dusdanig door dat ze Elsa afscheiden van de rest van de wereld en zelfs van haar zus. Het enige goede aan deze actie is dat het de opmaat was voor het fenomenale 'Zullen Wij een Sneeuwpop Maken'. Omdat in het fictieve Scandinavische koninkrijk Arendell nog geen bureau kindermishandeling is opgericht, groeien Anna en Elsa in isolatie op. Elsa serieus en humeurig, Anna vrolijk en naïef.

Rond Elsa's 18e verjaardag komen de lieve ouders om door een schipbreuk en moet Elsa de kroon op zich nemen. Aangezien de ouders van tevoren hadden kunnen bedenken dat dit 'de dag was die ze wisten dat zou komen', hadden ze haar misschien wat beter kunnen voorbereiden. Anna ziet de kroning van Elsa als een goed moment om dan misschien wel de ware liefde te vinden en bam, daar is prins Hans, de knappe en charmante prins op het witte paard. Als Anna en Hans, na een vrolijk en lief dansje, nog dezelfde dag willen trouwen en Elsa's toestemming vragen zegt ze begrijpelijkerwijs 'nee'. Een terechte sneer naar klassieke Disney films, waarin liefde op het eerste gezicht de norm lijkt te moeten zijn.

Elsa wordt boos, tovert per ongeluk wat ijs waar alle gasten bij zijn, gaat flippen, peert hem, brengt winter in heel Arendell en zingt het fenomenale 'Laat het Los', waarin ze eindelijk haar toverkachten ten volle benut en zichzelf opsluit in een IJspaleis, bewaakt door een groot IJsmonster. Om onduidelijke redenen geeft Anna vervolgens prins Hans de leiding over Arendell, want ze had geen regentschapsraad of zo, en gaat achter haar zus aan. Onderweg ontmoet ze Kristoff, een lompe, chagrijnige ijsverkoper, die liever praat met zijn rendier dan met mensen.

Kristoff en Anna komen ook nog de lijpe sneeuwpop Olaf tegen, die in zijn oneindige vriendelijkheid en met zijn absurde humor een van de beste Disney side characters is. Elsa is echter nog steeds kwaad, slaat Anna weer quasi per ongeluk met ijs en daarna gaat bijna alles naar de zak, omdat Anna bijna dood gaat en alleen kan overleven door een daad van ware liefde. Natuurlijk brengt de goede Kristoff haar meteen naar prins Hans voor een ware liefdeskus. Hans blijkt echter een heel gemene vent te zijn, is plotseling ook heel gemeen getekend, weigert de kus en probeert Elsa te vermoorden.

Het mooie aan Frozen is dat je als onwetende kijker dan snel zal denken dat de ware liefde dan van Kristoff moet komen, maar Frozen draait om de relatie tussen de twee zussen. De al bijna bevroren Anna springt voor het zwaard waarmee Hans haar zus wil doden en door die daad van ware liefde verbreekt ze de betovering. Kippenvel.

Voor veel kinderen is Elsa de held van dit verhaal, want ze kan mooi zingen en toveren. In feite is het natuurlijk Anna, want die toont een onbreekbaar vertrouwen in haar zus en geeft haar onvoorwaardelijke liefde. De muziek in Frozen I is van begin to eind goed. Van het sterke koorlied in de beginscène, tot Elsa's beroemde solo, tot het vrolijke liedje van Olaf en het hartverscheurende hoogtepunt 'Laten wij een Sneeuwpop maken'.

Voor de verandering hoor ik ook liever de Nederlandse stemmen van de Frozen karakters, omdat die net iets minder commercieel en iets vriendelijker klinken. Willemijn Verkaik (Elsa) en Noortje Herlaar (Anna) leveren hier echt heel sterke prestaties. Ook Carlo Boshardt zet een zeer geslaagde Olaf neer. Een rommelig, maar origineel plot (met plotholes) en fenomenale muziek en karakters.
Rating: 5/5

Frozen II
Frozen II is een film die beter wordt als je hem vaker ziet. Er zit namelijk erg veel ingestampt, wat bij een eerste keer kijken heel makkelijk te missen is. In het vervolg, zes jaar na deel 1, wordt Elsa geroepen door een onbekende stem. Niet door Jezus, maar vermoedelijk door een echo van haar moeder, of door zichzelf. Ze voelt een onbedwingbare drang om die stem te volgen en natuurlijk volgen Anna, Kristoff, Olaf en het rendier Sven haar.

Onderweg moet Elsa vier elementen (water, vuur, wind en aarde) trotseren om bij haar bestemming te komen en de waarheid te weten over haar ouders. Tijdens de tocht probeert Kristoff telkens Anna ten huwelijk te vragen op een goed moment (pssst, het goede moment is na de missie, Kristoff ), maar omdat Anna andere dingen aan haar hoofd heeft reageert ze tamelijk krengig en enigszins onkarakteristiek op zijn pogingen tot toenadering.

In tegenstelling tot Frozen I zitten er in deel II toch een behoorlijk aantal schijtliedjes. Vooral 'Het onbekende oord' is een oorwurm die niet veel meer doet dan Elsa steeds harder te laten schreeuwen. Ook bij de solo van Kristoff heb ik een emmertje nodig, maar als je alleen naar de tekst luistert dan wordt veel goedgemaakt door het puike voorbeeld van 'wholesome masculinity'. 'Laat je Zien' is goed aan te horen en 'Ahtohallan' is zelfs mooi. Hoogtepunt is voor mij zonder twijfel 'Doe wat het beste is', de solo van Anna (weer door een fenomenale Noortje Herlaar). In het lied gaat Anna van pure wanhoop (want Olaf is dood en Elsa mogelijk ook nadat ze weer een emo solo actie moest ondernemen) naar een vrij bovennatuurlijke vastberadenheid.

De zussen hebben ontdekt dat hun grootvader zich heeft gedragen als een boze koloniale uitbater en het 'bosvolk' sterk benadeeld heeft met het bouwen van een dam. Om de geesten weer gunstig te stemmen moet de dam weer gebroken worden, ook als daardoor Arendell onder water komt te staan. Anna doet vervolgens zonder twijfel 'wat het beste is' en zorgt voor vernietiging van de dam. De lboodschap dat ook nakomelingen van imperialisten en kolonisten verantwoordelijk zijn voor de daden van hun voorouders (want ze profiteren er nog steeds van) spat hier van het scherm. Net als in deel 1 is Anna dus de werkelijke held van het verhaal, die de rotzooi van haar zus weer opruimt. Ongetwijfeld zien de kinderen het anders, want Elsa krijgt in dit deel een mooi paard.

Alleen en heel zware jongen houdt het vervolgens droog als Anna en Elsa worden herenigd, Olaf weer tot leven wordt getoverd en Kristoff dan eindelijk zijn huwelijksaanzoek doet. Sterk is dat Elsa ook in deel 2 geen enkele behoefte lijkt te hebben aan een man, een vrouw of wat dan ook. Op deze manier kan ze fungeren als rolmodel voor veel ondergerepresenteerde groepen. Hopelijk blijft dat zo in eventuele toekomstige Frozen producties.

Minder sterk is dat ik de ouders van Anna en Elsa, ook met meer informatie, nog steeds ongelooflijke kindermishandelaars vindt.

rating: 4,5/5
0
Geschreven door Serge ter Braake
Geschreven op: 24 juni 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
66
0

Recente en relevant artikelen