Schrijfvaardigheden
Een veel gehoord gezegde is: "Schrijven moet je leren". Met dit gezegde wordt bedoeld dat:
- het schrijven moet worden geleerd
- de schrijfvaardigheden eigen gemaakt moeten worden
- men moet leren omgaan met de onvermijdelijke psychologische moeilijkheden die voort kunnen komen uit het schrijven.
Ook gaat het schrijven soms moeizaam en vaak is het schrijven niet 'leuk'. Als men niet op past, dan kunnen deze situaties angst veroorzaken. Het gevolg zal zijn dat de productiviteit van het schrijven zal kunnen stagneren.
Schrijfangst
Moeilijkheden bij het schrijven kunnen bij sommige schrijvers uitgroeien tot angst voor het schrijven. Als er angststoornissen komen dan zal dat in de regel gevolgen hebben voor de schrijfproductie. Een gevolg van stagnatie in de schrijfproductie kan problemen in de directe leefomgeving veroorzaken. Een psycholoog kan personen met schrijfangst vaak helpen en het schrijfproces weer beheersbaar maken. Dit door met de schrijfangst te leren omgaan. Vaak wordt een schrijfangst ingegeven door:
- beschikbare tijd;
- de gekozen werkwijze;
- de normen van de schrijver zelf.
De gevolgen van onproductiviteit
Eén van de opvallendste problemen van schrijfangst is dat de schrijver in een "soort" isolement verkeerd. De schrijver durft vaak, door het niet nakomen van afspraken, geen contact meer op te nemen met de ontvanger van het te vervaardigen schrijfproduct. Ook hebben partners, vrienden, kennissen en ouders het geloof in de schrijver vaak verloren en beginnen maar niet meer over het pijnlijke (te beschrijven)onderwerp. Om hier uit te kunnen raken is het nodig dat de schrijver een netwerk op gaat bouwen van echte inhoudelijke belangstellenden en (betaalde)deskundigen en met deze personen duidelijke afspraken gaat maken over de voortgang van het schrijfproces. Alleen op deze manier zal een schrijver de inhoud van het te vervaardigen schrijfproduct inhoudelijk kunnen bespreken, advies vragen, hardop denken en (voorlopige) geproduceerde concepten kunnen laten lezen.
Een ander probleem is te typeren met: uitstellen en onregelmatig werken.
Om tot een schrijfproductiviteit te komen is het nodig om met regelmaat te leren werken. De schrijver moet zich als het ware tot een 'schrijfregime' laten dwingen. Het belangrijkste uitgangspunt bij een schrijfregime is te bedenken dat schrijven gewoon een "soort" werk is. Het is dus een gewone dagtaak. Een dagtaak waaraan in de morgen wordt begonnen en die aan het einde van de werkdag pas eindigt. Natuurlijk zal het de ene dag vlotter gaan dan een andere dag. Nooit kan er een reden zijn om te stoppen.
Werkplan
Het maken van een werkplan, kan helpen om de tijd productiever te gebruiken. De vastgelegde afspraken in een werkplan helpen immers om tot de noodzakelijke productiviteit te komen.
Er is geen productieve werkwijze
De problemen met een schrijfproductie hangen ook vaak samen met de wijze van het uitgevoerde schrijfproces. Het schrijven is immers een proces met verschillende stappen. Een veel voorkomende fout is dat er door de schrijver geen verschil wordt gemaakt tussen de productie van tekst en de redactie van de geschreven tekst. Als het verschil tussen schrijven en redactie niet wordt gemaakt, dan kan het resultaat wel eens een ontevreden oordeel over de tekst zijn.
Comments
- 10 aug
1- 10 aug
1