Een prachtige geest in het verkeerde lichaam. Een cruciale fout van de natuur? Nee, ik denk het niet. Ik denk dat de fout ligt bij de maatschappij, bij de schijnbare behoefte van de mens om alles en iedereen in een bepaald hokje te isoleren. Immers niet de natuur bepaalt wie man of vrouw is, wie katholiek, moslim of heiden, Engelsman of Marokkaan. Van nature zijn we allemaal enkel mens en de rest is er in de loop der jaren simpelweg bij bedacht.
De mens introduceerde de definities, grenzen, eisen en verwachtingen, maakte onderscheid tussen normaal en abnormaal. Het gevolg hiervan was echter geen veilige en overzichtelijke wereld, maar een van haat, veroordeling en psychische stress.
Hij is sociaal, zorgzaam, grappig, hardwerkend en intelligent, maar ook suïcidaal. Hij haat zichzelf, omdat hij niet het lichaam heeft dat de maatschappij hem voorschrijft, omdat zelfs zijn vader en broer hem niet accepteren zoals hij is. En wie weet wat er nog meer in dat hoofd omgaat, want de maatschappij geeft hem het gevoel dat je geen zwakte mag tonen of hulp vragen, alles zelf op moet lossen.
Hij doet alles om het lichaam te krijgen dat hem past, maar het voelt nooit helemaal echt, omdat de samenleving blijft hangen in haar verwrongen, geforceerde definities van man/vrouw, natuurlijk en onnatuurlijk. Vele prachtige zielen hebben soortgelijke problemen, onnodig en onverteerbaar wat mij betreft. Wat win je met het neerhalen van een ander, niemand heeft de wijsheid in pacht.
Allen zijn we even nietig en even groots. Mens tot mens, ziel tot ziel en al het andere zal vervliegen.
Comments
- 18 sep
- Hide replies (1)
0- 19 sep
0