Het is zondagmiddag. Ik loop buiten op straat. Over de brug. Door het park. Langs het water. De bomen verliezen langzaam hun bladeren. De bladeren kraken zachtjes onder mijn schoenen. Morgen breekt de eerste dag van de herfst aan. Ik word geconfronteerd met een bekende geur, eentje die ik niet goed kan plaatsen, maar waardoor ik wel weet dat de herfst nadert. Ik kan het niet onder woorden brengen, dus ik laat het even hierbij.
Mijn kleurenpalet is anders. Ik zie geel, oranje, rood en bruin. Het groen verdwijnt langzaam, iedere dag een stukje meer. Het zijn andere tijden. Je merkt de verandering. Je merkt hoe de mens daarop inspeelt. Je voelt het aan iedere cel in je lichaam. De verandering nadert de mens. Het overvalt ons. Als machteloze toeschouwers staan we aan de zijlijn. We kunnen niet meer dan waarnemen met onze eigen ogen wat er zich recht voor ons afspeelt. We zijn verstijfd en versteend. We zijn verlamd en geheel gevoelloos. Alles is ruis. Alles is het verleden. Wat ooit was, zal nooit meer zijn.
De geur van kaneel vult mijn keuken. De appelcake die ik eerder heb gemaakt is klaar om geserveerd te worden. Ik voel hoe mijn lippen zachtjes de warme cake aanraken. Alles waar ik aan kan denken is de zoetheid van jouw kus. Jouw lippen die een combinatie zijn van rode wijn en kaneel. Je elegantie. De subtiele geur van je parfum. Je ogen. Je wimpers. Je lach. De manier waarop je haren op je schouders rusten. Je vormen. Hoe je praat. Hoe je loopt.
Jij bent de reden waarom ik smacht naar herfst en winter. Het gaat om de perfecte seizoenen waar een combinatie bestaat van het koude weer en jouw warmte. Je handen strelen mijn lichaam. Ik raak in extase. Terwijl mijn hart en mijn hoofd zich in een onderling conflict bevinden, merk ik hoe mijn principes langzamerhand steeds meer afstand van me doen. Al mijn grenzen vervagen. Ik weet dat ik je wil en dat gevoel blijft groeien. Het voelt alsof iedere stap die ik zet een stap dichter bij jou is, ook al ben jij daar en ik hier. Ook al bevinden we ons in een onmogelijke situatie. Mijn verlangen is te sterk.
Laat me nog een keer voelen hoe jij aanvoelt.
Veel liefs,
H.
Comments
- 1 feb
0- 16 juni
0- 11 mei
0