De werveling in de lucht bleef nog een tijdje duren en ondertussen hoorden ze een dreigend gebrom dat uit de put kwam. Bert de zwerver, die dus duidelijk een demon was of beheerst werd door de krachten van een demon, communiceerde met een gelijkaardig geluid. Ze durfden geen woord te zeggen, laat staan een stap verzetten.
Sofie stond nog altijd met opengesperde ogen te kijken naar het schouwspel. Gelukkig waren ze goed beschut door grote struiken en bomen zodanig dat het schepsel geen argwaan kreeg.
Na een poos verdween het geluid en verscheen de gewone gestalte van Bert de zwerver weer terug uit de werveling. De man draaide zich abrupt en even dacht Thomas en zijn vrienden dat ze gezien waren. Maar een paar tellen later begaf de zwerver zich weer in de richting van Oostkant.
“Wat was dat?” fluisterde Sofie nog niet helemaal gerustgesteld nu de man was verdwenen. Frank vertelde hen hun wedervaren met de demon Baël in het huis van Pistoni. Sofie luisterde met heel veel aandacht en interesse naar hun wedervaren van de vorige vakantie. Ze kon moeilijk twijfelen aan hun woorden nadat ze zelf getuige was geweest van wat er juist was gebeurd. Demonen bestonden, daar was ze nu heilig van overtuigd.
“Ik vraag me af of dit ook te maken heeft met Huize Tevree en Pastoor Dirk,” voegde ze er plots aan toe. Ze vertelde aan Thomas, Frank, Christa en Gino wat er gebeurd was in het verzorgingstehuis. “Ondertussen, net voor ik jullie volgde, heeft de politie de pastoor gearresteerd. Ik ben niet blijven wachten, dus ik weet niet wat er juist gebeurd is nadien, maar de politie zal zijn redenen toch wel hebben voor zo’n actie.”
Thomas zag niet direct de connectie met deze nieuwe demon, maar vreemde dingen gebeurden altijd in het veelvoud. Ondertussen hadden hij en zijn vrienden daar wel enige ervaring mee.
“Misschien kunnen we terecht bij mijn vader. Ik heb hem te hulp geroepen in het verzorgingstehuis toen ik de distributie van de pilletjes zag. Misschien weet hij ondertussen meer. Ik wil me niet opdringen hoor, maar samen staan we misschien wel sterker en mijn vader kent alle mensen in het dorp.”
De vrienden overlegden even, maar moesten er niet te lang over nadenken. Sofie had een punt met haar laatste argument. Ze zouden het erop wagen. Plots hadden ze een nieuw lid van hun groepje erbij gekregen en Thomas zag dat ze goed in de groep lag. Het zou hen inderdaad alleen maar sterker maken.
“Kom mee. Ik ga voor en toon je waar ik woon,” zei Sofie en de daad bij het woord voegend nam ze het voortouw en trok in de richting van Oostkant.
©Rudi J.P. Lejaeghere
06/10/21
Comments
- 12 okt
0- 11 okt
1- 10 okt
1- 9 okt
1- 9 okt
1