Gehaast kwam Marjan de kamer in. Een blik op de klok vertelde wat ze eigenlijk al lang wist. Te laat. Gloeiend te laat. Snel griste ze haar adressenboekje van de tafel en propte het in haar schoudertas. Ze moest die tas toch eens uitmesten, wat zat er toch allemaal in? Het grootste deel was waarschijnlijk een goede kandidaat voor de vuilnisbak. Nou ja, dat was iets voor later, daar was nu geen tijd voor.
Volgens de uitnodiging van de tennisclub moest ze om vier uur bij de vergadering zijn. En dat was het ongeveer nú. Met nog tien minuten te fietsen zou ze dus te laat komen. Alweer. Ze kon de reacties al wel uittekenen. Peter zou haar met hoog opgetrokken wenkbrauwen aankijken, Loes zou een van verre hoorbare zucht slaken, Coby zou haar blik in wanhoop naar het plafond richten en John zou omstandig zijn horloge raadplegen, en de stand van de wijzers vergelijken met de wandklok in de vergaderruimte. Dan zou Martijn de vergadering stil leggen en de een of andere lullige opmerking maken. Wat zei hij de vorige keer ook weer? O ja, iets van ‘kon je niet door het snertweer fietsen’? En het was prachtig weer geweest, ook dat nog eens. Iedereen gniffelen en zij met een rode kop. Zeikerds.
Ná de vergadering zou er misschien nog tijd zijn om een balletje te slaan, dus Marjan pakte ook haar sporttas en rukte een handdoek van het badkamerrek. Nou nog haar tennisracket en een tennisbal, en dan was ze klaar. Tien minuten te laat komen, ze moesten niet zo zeuren. Wat is tien minuten nou op een mensenleven?
Met nog een blik op haar mobiel stormde ze door de gang. Eén minuut over vier. Verdomme.
Via de keukendeur wilde ze naar buiten stappen, haar fiets stond achter het huis al klaar. Maar zover zou ze deze keer niet komen. Het kleine aanrecht in haar keuken stond vol met handige keukenapparatuur, aangeschaft op aandringen van een bijzonder handige verkoper. Moderne apparatuur, die alleen de bijzondere kunsten laat zien als er gebruik gemaakt wordt van een stekker. En wat doe je als je meer stekkers dan stopcontacten hebt? Dan wissel je als een volleerd diskjockey van de een naar de ander. Deze keer was het de draad van de eierkoker die nonchalant maar nadrukkelijk van het aanrecht op de grond hing en de uitglijder veroorzaakte.
De verpleger op de eerste hulp heeft het later nog eens bevestigd. Het schijnt een statistisch gegeven te zijn dat de meeste ongevallen gewoon in huis plaatsvinden.
Gelukkig zal Marjans been weer helemaal herstellen.
De eierkoker helaas niet.
Comments
- 26 juli
- Hide replies (1)
0- 27 juli
0- 24 juli
- Hide replies (1)
1- 25 juli
0- 24 juli
- Hide replies (1)
1- 24 juli
0- 24 juli
- Hide replies (1)
1- 24 juli
0- 24 juli
- Hide replies (1)
1- 24 juli
0