Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Gevangen in de mist

Deel 10 Slot.

Geschreven door User Fivehunderdfiftynine
Gepubliceerd op: 1 nov 2021
6
37
7
Afbeelding door Anthony DELANOIX via Unsplash
Het vorige deel vind je hier: Deel 9.

Het heeft Megan bijna een jaar gekost om weer helemaal de oude te worden. Spieren moesten weer aansterken en er moest gewerkt worden aan haar spraak en ze moest veel weer opnieuw leren. De tijd in bed had haar lichaam wel wat verzwakt maar geen echte schade achtergelaten.

Anamea bleef haar heel deze weg bijstaan en leerde haar veel dingen die helemaal nieuw waren voor Megan. De kracht die Anamea had gezien bij Megan toen ze samen in Megan’s brein waren was enorm.

Zou ze Megan helpen om te leren deze te gebruiken om anderen te helpen. Anamea kon best een collega gebruiken en Megan bleek daar heel geschikt voor te zijn.

Zodra Megan zelfstandig kon lopen zocht ze de sculptuur op en had verwonderd gekeken naar de kleurenpracht van de mist die daarbinnen langzaam rondtolde. Je zag gewoon dat Gol het hier naar zijn zin had.

Hij bleek achteraf een jonge onwetende entiteit te zijn, die eigenlijk ook helemaal niet wist wat hij nodig had totdat Anamea hem daarmee had geholpen.

Hij nam energie op en transformeerde die en gaf die ook weer terug aan alle bewoners en bezoekers van de Oase. Mensen kwamen altijd positiever en opgewekter de kamer uit dan ze erin waren gegaan en de sculptuur en Gol bleken een mooie aanwinst voor de Oase.

Maar vandaag was de dag dat haar ouders haar kwamen ophalen en ze weer naar huis zou gaan.

En Megan vertrok pas nadat ze van iedereen afscheid had genomen en ook nog een bezoekje aan Gol had gebracht.

Met de zon op haar gezicht en op eigen kracht was ze met haar koffer het hele stuk naar de auto gelopen. Ze zou voorlopig weer thuis gaan wonen totdat ze haar draai weer helemaal had gevonden en helemaal hersteld was. Maar ze had geen haast.

Ze was ook niet verdrietig of zat vol met wrok, in die mist had ze iets ontdekt dat ze waarschijnlijk anders nooit had leren kennen: een enorm sterke gave om verbinding te maken met de zichtbare en onzichtbare dingen om haar heen.

Ze keek uit naar haar nieuwe leven en zou het met beide armen omarmen.
6
Geschreven door User Fivehunderdfiftynine
Gepubliceerd op: 1 nov 2021
6
37
7

Comments

  • 28 nov
  • 1
Soms kom je er sterker uit. Mooi verhaal!
  • 28 nov
1
  • 6 nov
  • 1
Mooi
  • 6 nov
1
  • 5 nov
  • 1
Wat een fijn einde! Mooi geschreven ♥
  • 5 nov
1
  • 3 nov
  • 1
Wat een mooi slot !
  • 3 nov
1
  • 3 nov
  • 1
Prachtig eind.
  • 3 nov
1
Laad meer

Recente en relevant artikelen