Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Het dorp van één miljoen spoken: Bloesemende zondes

Hoofdstuk 8 van het dorp van één miljoen spoken.

Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 13 aug 2021
9
119
9
Afbeelding door Sigmund via Unsplash
Er schieten flitsen door mijn hoofd.  Ik ren Mark achterna door het grasveld de bomen in en wanneer we uit het zicht verdwenen zijn, trekt mij me dichterbij. Vlinders kietelen in mijn buik en de warmte van de zon laat me gloeien.
Er schieten flitsen door mijn hoofd.  Ik ren Mark achterna door het grasveld de bomen in en wanneer we uit het zicht verdwenen zijn, trekt mij me dichterbij.Vlinders kietelen in mijn buik en de warmte van de zon laat me gloeien.

Ik staar hem in zijn ogen, hij leunt tegen een boom tot hij uitglijdt en we beiden in het gras belanden. Hij aait de haren uit mijn gezicht en glijdt zijn vingers over mijn wang.
Ik staar hem in zijn ogen, hij leunt tegen een boom tot hij uitglijdt en we beiden in het gras belanden.Hij aait de haren uit mijn gezicht en glijdt zijn vingers over mijn wang.

'Dus wat wilde je me vertellen?' vraag ik plagend.

'Nothing... Niets...' antwoordt Mark met een glimlach.

'Je bent niet bang voor de  toorn van je meester?' vraag ik.

'Van hem... welnee, ik heb jou om mij te beschermen toch?' zegt hij spottend.

'Ik weet het niet. Wanneer hij hierachter komt, zouden we allebei..., ' ik stop middenin mijn zin.

'Ons vermoorden? Hoe... we zijn allebei al dood! ' hij lacht en schudt zijn hoofd.

Ik zucht en rust mijn hoofd op zijn borstkas. Hij aait me door me haar en plant een vlinderkusje op mijn voorhoofd.

Ik kijk op en verdrink in zijn ijskleurige blauwe ogen. Een paarse rook valt over ons heen waardoor ik langzaamaan naar hem toe word getrokken als een magneet.

Hij kust me zacht, ik trek hem dichter.

Mijn lustgevoelens nemen beslag op mijn lichaam en niet veel later liggen we samen naakt in het gras.

In elkaar gebonden op zondige manieren.
Zachte smeekgebeden vloeien van mijn lippen terwijl Mark mijn nek zachtjes kust.

Zijn tempo versnelt en ik voel zijn hart kloppen tegen mijn borsten.
Hij leunt zijn hand op het gras, bloemen verschijnen en het gras lijkt levendiger.

Mijn vingers vloeien door zijn haar terwijl mijn lippen de zijne begroeten.  Ik trek hem dichterbij en kus hem in zijn nek voordat ik mijn tanden erin begraaf.

Zijn lippen krullen en hij gromt van genot. Buiten adem trekt hij zich van mij weg.

'Sky? Skylett? Are you alright?( gaat het goed met je?) hoor ik van een afstand.
Ik open mijn ogen en kijk om me heen.

'De zon... dat heeft je waarschijnlijk slaperig gemaakt. Je was even ingedut ben ik bang,' legt Mark uit en ik word zo rood als een biet.

Ik sta op en loop de bossen uit. Mark fronst en achtervolgt mij.

'Is er iets mis?' vraagt hij en ik keer om.

Mijn ogen volgen de lijn van zijn hals en bevriezen op een oud litteken.

Een oud litteken,
Een oud litteken, van een bijtwonde.
9
Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 13 aug 2021
9
119
9

Comments

  • 22 aug
  • 0
Roept vragen op naar meer
  • 22 aug
0
  • 16 aug
  • 0
Leuk
  • 16 aug
0
  • 15 aug
  • 0
Een droom? Of toch niet? Romantisch! :)
  • 15 aug
0
  • 15 aug
  • 1
Spanning blijft, dus kijk ik nu al uit naar het vervolg Sophia!
  • 15 aug
1
  • 15 aug
  • 1
Dromen zijn bedrog, of toch niet?
  • 15 aug
1
Laad meer

Recente en relevant artikelen