Het is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente.
Wie gaat er nu graag naar de tandarts? Ik denk niemand, behalve natuurlijk de tandartsassistente en de tandarts zelf.
In dit artikel vertel ik over de volwassen tandzorg. Een volgend artikel zal ik besteden aan de kinder tandzorg.
Ik heb jaren gewerkt als tandartsassistente en sinds 3 jaar heb ik die rol verruild voor een baan als baliemedewerkster in een kindertandartspraktijk. Wat echter niet veranderd is, is het feit dat het bij mij altijd lente is.
Jij als patiënt, komt vaak met angst bij de tandartspraktijk en dan is het belangrijk dat je niet door een chagrijnig gezicht verwelkomt wordt.
Je ziet het vaak al als iemand binnenkomt. Schoorvoetend en oogcontact zoekend met de persoon die aan de balie zit. Ik zie het als mijn taak om dan even juist die patiënt vriendelijk te verwelkomen en even een praatje ermee te maken.
Ik herinner me nog dat er ooit een (volwassen) patiënt binnen kwam, die met net 1 voet over de drempel in tranen uitbarstte. Zo bang was deze patiënt. Ik verwelkomde deze patiënt met een vrolijk goedemorgen en gelukkig kreeg ik een goedemorgen terug. Schoorvoetend kwam de patiënt naar de balie. Even toelichten, bij mijn vorige werkgever combineerde ik het werken als assistente met baliewerkzaamheden. Het is dan fijn als je deze patiënt af kunt leiden. Een onschuldig praatje over het weer kan al voldoende zijn. Wat ik ook altijd deed, is zo’n patiënt een glaasje water aanbieden. Even afleiding en dan zakken de tranen wel. Ze voelen zich stom en het is dan wel belangrijk dat je zorgt dat die patiënt weet dat hij/zij zeker niet stom is. Het tonen van begrip mag dus ook niet ontbreken, maar wel altijd proberen het gesprek op iets anders te brengen. Het voelt fijn als die patiënt dan even later toch zonder tranen de behandelkamer in gaat.
Toch zijn er ook andere soort patiënten. Patiënten die altijd wel ergens wat op aan te merken hebben. Het is belangrijk dat je dan de patiënt laat merken dat je hem/haar hoort, maar niet de strijd met iemand aan gaat. Ik laat eerst de patiënt het verhaal doen en dan herhaal ik wat hij/zij gezegd heeft. Dan weet deze dat ik het goed geluisterd heb. Vaak heb ik direct een goede oplossing, maar als ik die niet heb, dan geef ik altijd aan dat ik ga uitzoeken waar hij/zij problemen mee heeft. Is een patiënt heel boos, dan wacht ik tot deze is uitgepraat en laat even een stilte vallen. Dan krijgt de patiënt daarna de vraag, wat zou u willen dat ik voor u doe? Geen discussie aangaan, want die verlies je als de patiënt heel boos is. Het is soms heel moeilijk, maar vooral rustig blijven is de beste manier. Gelukkig komt dit niet zo vaak voor.
Blunders maak je ook wel eens. Zo belde er een patiënt die een afspraak wilde maken voor zichzelf en haar tweelingzusje. Als eerste vraag ik dan de geboortedatum, want je moet wel zeker weten dat je de juiste patiënt een afspraak geeft. Dan blijkt dus dat ik niet goed geluisterd had, want ik vroeg vervolgens “wat is de geboortedatum van uw zusje”? Tja, vaak hebben tweelingen dezelfde geboortedatum……… ja, het gebeurt dat er tweelingen zijn met verschillende geboortedatums, maar dat is heel zeldzaam hahaha.
Hieronder wat tips die je bezoek aan de tandarts een stuk prettiger maken.
- Poets je tanden! Lijkt logisch, maar het komt helaas vaak voor dat dit niet gebeurd. De tandarts zal je dus zeker hierop aanspreken en dat voelt niet fijn. Begrijp dat het voor de tandarts en zijn assistente ook niet fijn is om te kunnen zien wat je vanmorgen of erger nog, gisterenavond gegeten hebt. Eén verzoekje, eet geen haring voor je tandartsbezoek, want dit is een geur die nog lang in je mond blijft. Zelfs na een grondige poetsbeurt!
- Ben je bang? Geef dit altijd vooraf aan. Dan kunnen de tandarts en de assistente hier rekening mee houden. Geef ook duidelijk aan waar je bang voor bent. Vind je bijvoorbeeld de afzuiger niet fijn, zeg dit dan. Hij is absoluut noodzakelijk, maar we kunnen wel zorgen dat hij voor jou prettiger in de mond gedaan wordt. Niet dat we dat anders niet doen, maar als we weten waar we rekening mee moeten houden, dan zullen we dat zeker doen.
- Kom op tijd! De tandarts heeft vaak een strakke planning en het is fijn als hij/zij daar niet vanaf hoeft af te wijken omdat iemand te laat komt. Soms loopt echter de tandarts uit en dat is frustrerend als je op tijd aanwezig was. Vaak horen we dat ook. “Ik moet ook wel eens wachten”, als de patiënt op het te laat komen wordt gewezen. Ja, het kan inderdaad gebeuren, maar dat is altijd in het belang van de vorige patiënt. We kunnen nu eenmaal niet iemand naar huis sturen met de zin “u tijd zit erop, kom nog maar een keer terug”. Soms loopt een behandeling anders als verwacht. Is een gaatje groter als met het blote oog zichtbaar was of moet er bijvoorbeeld toch een wortelkanaalbehandeling gestart worden….
- Heb je ergens last van? Stel je bezoek aan de tandarts dan niet uit. Wacht niet tot je ’s nachts wakker wordt van de pijn en/of je ’s morgen wakker wordt met een dikke wang. Vaak is het al een groter probleem als dat het geweest zou zijn als je direct de tandarts gebeld had.
- Heb begrip voor de agenda planning van de tandarts. Voor pijnklachten heeft elke tandarts vaak speciale blokken in de agenda. Natuurlijk zullen we altijd rekening proberen te houden met jouw agenda, maar dat kan helaas niet altijd. Het gebeurd regelmatig dat iemand belt met de mededeling dat hij/zij al 2 dagen veel kiespijn heeft. Dan geef je aan dat ze vanmiddag mogen komen en krijg je vervolgens de reactie “ja, dan moet ik werken” of “ik kan pas morgen”. Ben dankbaar dat er tijd voor je gemaakt kan worden, maar stel geen eisen wat tijd betreft. Je hebt recht op zorg in Nederland en je baas is verplicht je die zorg te laten krijgen. Als je valt en je breekt een arm, ga je ook niet pas morgen naar het ziekenhuis omdat je vandaag moet werken toch? Gelukkig komen we er vaak wel uit hoor en krijgt de patiënt de afspraak die hij/zij graag wilt. We zijn echt geen monsters en hebben het beste met je voor.
Zoals ik aan het begin al vertelde, werk ik tegenwoordig niet meer direct naast de tandarts, maar zit ik aan de balie. Door mijn ervaring weet ik wel hoe het aan de stoel gaat en dat maakt het voor mij soms een stuk makkelijker.
In deel 2 zal ik meer toelichten over mijn werk in de kindertandartspraktijk.
Comments
- 29 sep
0- 4 sep
- Hide replies (1)
1- 11 sep
0- 3 sep
- Hide replies (1)
1- 11 sep
0- 1 sep
- Hide replies (1)
2- 2 sep
0- 1 sep
- Hide replies (1)
2- 2 sep
0