De fiets is in Nederland een echt gebruiksvoorwerp geworden. Nederland is één van de weinige landen waar mensen elke dag de fiets nemen. Mensen fietsen elke ochtend naar hun werk of naar school en zelfs boodschappen doen we steeds vaker met de fiets. Maar de fiets heeft niet altijd bestaan, en heeft er zeker niet altijd zo uitgezien als we hem nu kennen.
Geschiedenis van de fiets
In 1816 was er sprake van een hele koude zomer, waardoor in de hele wereld de oogsten mislukten. Doordat er daardoor niet genoeg eten was voor dieren, ontstonden er transportproblemen. De dieren konden geen mensen of goederen meer vervoeren. De uitvinder Karl Drais bedacht hier een oplossing voor. Hij ontwikkelde een vervoermiddel dat vooruit kon komen zonder de hulp van dieren. Dit werd de eerste fiets in de geschiedenis: de Draisine, ofwel de loopfiets. Deze fiets bestond uit een houten frame, houten wielen, een ijzeren velg, een eenvoudig houten zadel, een nog niet goed ontwikkeld stuur en een rem. Er bestonden al eerder loopfietsen, maar deze fietsen hadden nog geen stuurmechanisme, waardoor je alleen maar rechtdoor kon fietsen. Veel mensen vonden het vervelend dat de fiets van Karl Drais maar twee wielen had. Daardoor was het lastig om je evenwicht te behouden. Dus werden er steeds vaker fietsen gemaakt met drie of vier wielen. Deze drie- en vierwielers werden eerst vooral gemaakt van hout, maar daarna steeds vaker van ijzer, waardoor de fietsen ongelofelijk zwaar werden, met een houten zadel en houten trappers.
In 1865 kwam er een fiets die op onze fietsen nu leek. Deze fiets had een ijzeren frame en ijzeren wielen. Door de ijzeren wielen hobbelde de fiets vreselijk en werd hij niet vaak gebruikt. Later werden de ijzeren wielen vervangen door rubberen banden, waardoor de fiets niet meer zo hobbelde. Om de fiets harder te kunnen laten gaan, de fiets had nog geen ketting, maakten uitvinders het voorwiel steeds groter. Doordat het voorwiel ze groot was en je heel hoog zat op deze fiets, was het gevaarlijk om erop te fietsen en lastig om op te stappen. Ook was het moeilijk om te stoppen tijdens het fietsen, doordat je je voeten niet op de grond kon zetten of afstappen.
In 1868 werden de eerste fietsen met kettingaandrijving gemaakt. Hierdoor werd het grote voorwiel onnodig, mede omdat dit grote voorwiel zo gevaarlijk was werden er geen fietsen meer gemaakt met grote voorwielen. De fietsketting in die tijd leek erg op de ijzeren ketting die we nu gebruiken maar de ketting is door de jaren heen nog veel verbeterd. Er zijn bijvoorbeeld rubberen onderdelen bijgekomen, waardoor je de ketting minder vaak en alleen aan de buitenkant hoeft te smeren.
In 1888 bedacht John Dunlops dat je fietsbanden ook met lucht kon vullen. De banden, die daarvoor helemaal van rubber waren, hadden een hele grote wrijving met de weg, waardoor het lastig was om snel te fietsen. Door de rubberen banden te vullen met lucht, verminderde de wrijving en werd de fiets nog populairder dan deze al was. De banden worden nu gemaakt met een rubberen binnenband en buitenband, ook worden er andere stoffen in verwerkt, zoals katoen.
Hedendaagse fiets
Tegenwoordig maken we het fietsframe van aluminium. Door alle aanpassingen die er gedaan zijn aan de fiets, is de snelheid die je met de fiets kan bereiken flink gestegen. De snelheid is van 13 kilometer per uur in 1817 naar 268 kilometer per uur gegaan. Dit record kon alleen gehaald worden door achter een auto, die als overkapping diende, te fietsen, waardoor nu wereldberoemde de wielrenner geen last had van de luchtweerstand. De fiets is ook een heel stuk veiliger geworden. Door het voorwiel even groot als het achterwiel te maken is het nu veel veiliger om te fietsen dan vroeger. Het probleem blijft wel dat een fietser bij een botsing met een auto, weinig bescherming heeft, maar dit is alleen gevaarlijk als de fietser of automobilist niet op let. Ook is dit probleem grotendeels opgelost door het dragen van een helm, helaas is het je eigen verantwoordelijkheid om een helm op te zetten.
