Daar zit een luchtje aan!
Het schip van de koopvaarder is verloren evenals een groot deel van de bemanning. De piraten waren nog niet eens begonnen het te enteren. Dit was natuurlijk niet de bedoeling. Geen enkele piraat wil zoveel inspanning leveren om daarna met niets naar huis te gaan. Sloepen worden te water gelaten om zo toch nog iets van de buit mee te kunnen pakken.
Maar de grote buit zinkt nu langzaam naar de bodem van de oceaan. Het geschreeuw verstomt en de wachtende piraten onder het schip zijn in hun nopjes.
Een forse buit, zowel in lucht als in materialen wacht hen, straks op de bodem van de zee.
Eerder durven ze nog niet aan boord te gaan. Ze zijn nog onbekend met de grillen van hun huidige bestaan.
Langzaam maar zeker zoekt het grote gevaarte zijn weg naar die bodem. Dieper en dieper. Luchtbellen ontsnappen en een paar van onze piraten is al druk in de weer om die te kunnen vangen. Ze hebben het fokzeil los gemaakt en met zijn drieën hangen ze nu boven het schip. De bellen blijven er inderdaad in hangen!
De druk omhoog wordt langzaam groter en de piraten krijgen het zwaar.
Peter schreeuwt, een lastige klus onder water:
“Laat deze lucht gaan! Er zijn in het schip nog te weinig mensen overleden!”
Binnen, in datzelfde schip speelt het gruwelijke tafereel van de doodstrijd zich af. Niemand ontkomt.
Longen pompen zich vol met water, de lucht maakt plaats.
“Nu, nu moet je het zeil spannen.”
Weer verzamelen luchtbellen zich in het kleine fokzeil. Weer neemt de spanning toe.
Peter duikt op in de luchtbel. Hij neemt weer fysieke vorm aan, duikt weg en stijgt op naar het wateroppervlak.
Daar aangekomen gaat hij simpelweg zitten in een van de sloepjes waarin twee van de piraten pogingen doen om alle kistjes, balen en andere waren aan boord te trekken.
Lijkwit staren de twee hem aan. Peter zet een diepe stem op, om nog meer indruk te maken en daarna beveelt hij hen om zich mee te laten voeren door de onderwaterpiraten. Naar een land nu nog ver weg.
Hij heeft een paar zaakwaarnemers nodig die straks, boven water hun zaakjes kunnen regelen zonder dat ze bang hoeven te zijn dat er te weinig lucht is. De angst bij de piraten is te groot, ze bieden geen enkele weerstand en van vluchten is ook geen sprake.
Onder water verzamelen schimmen zich rondom het bootje. Ook een grote zak met lucht, net onder het wateroppervlak is zichtbaar. Kistjes met kostbaarheden worden in de sloep gezet en Peter neemt de leiding. De terugtocht kan worden aanvaardt.
Comments
- 23 aug
1- 19 aug
1- 19 aug
0- 19 aug
1- 19 aug
2