Spoiler alert
De spannende serie The Sinner is met een nieuw derde seizoen uitgekomen op Netflix. Ik vond deel één, met Jessica Biel, ijzersterk. De beklemmende sfeer en het mysterie dat gedurende de afleveringen steeds weer een klein stukje wordt ontrafeld en pas op het allerlaatste moment zijn plot prijs geeft, maken het verslavend om naar te kijken. Seizoen twee vond ik zelf al iets minder goed, maar had nog steeds een verrassend plot en zat slim in elkaar. In ieder geval weer een binge-watch-waardige serie, zo eentje die een echte verademing is tussen alle andere Netflix-series en films. Ik had na de eerste twee seizoenen dus hoge verwachtingen van deel drie.
Het verhaal
Het verhaal draait in dit seizoen om Jamie. Jamie wordt gespeeld door Matt Bohmer, die ik eigenlijk alleen ken van de serie White Collar. Daar speelt hij een snelle, brutale en zelfverzekerde oplichter. In The Sinner heeft Matt een hele andere rol. Zijn personage is één brok zenuw, hij komt heel angstig, neurotisch en ongemakkelijk in beeld. Zoals je in White Collar je snel aangetrokken voelt door deze spontane, vrijpostige en knappe man, zo word je in deze serie snel zenuwachtig van hem. Jamie is leraar aan een high school, die worstelt met demonen uit het verleden. Hij is getrouwd en staat op het punt om vader te worden. Om een einde te maken aan die worsteling, zoekt hij contact met een oude vriend, Nick Haas. Nick was degene die twintig jaar geleden als enige begreep hoe Jamie in elkaar zat. Ze hadden een hechte en intense relatie, niet zozeer een liefdesrelaties, alhoewel hij daar wel een verwijzing naar doet. Dit blijkt echter iets kortstondigs te zijn geweest en lijkt niet direct van invloed te zijn op het verhaal. Nick Haas is degene die Jamie helpt met het uiten van zijn destructieve gevoelens en verlangens. Het moment van “face to face met de dood” staan, bijvoorbeeld wanneer ze van een gevaarlijk hoge brug in het water springen of aan de rand van een flatgebouw staan, werkt als een soort drugs voor hen. Ze hebben niet echt de intentie om zich zelf of iemand anders wat aan te doen, maar balanceren graag op het randje om zo in hogere sferen te komen. De komst van Nick helpt hem echter niet dit hoofdstuk af te sluiten en achter zich te laten. Sterker nog, het triggert weer oude verlangens en heeft een fatale gebeurtenis als gevolg.
Als Nick Jamie overhaalt om het landgoed van Sonia Barzel, een kunstenares en fotografe te betreden, krijgen de twee ruzie in de auto. Dit leidt tot een crash waarbij Nick, die zijn gordel niet vast heeft, door de voorruit vliegt. Jamie heeft wat lichte verwondingen, maar is verder ongedeerd. Nick is er slecht aan toe, maar leeft nog. Hij heeft echter wel hulp nodig om het ongeluk te kunnen overleven. Jamie zou hem nog kunnen redden door een ambulance te bellen. Dit doet hij echter niet. Hij bedenkt namelijk dat door Nick te laten sterven, hij een einde kan maken aan dit hoofdstuk en zijn demonen echt achter zich kan laten. Dat is ook wat hij doet en Nick sterft ter plaatse. De dood van Nick heeft voor Jamie niet het gewenste effect. Integendeel, Nick komt terug in de vorm van hallucinaties die Jamie achtervolgen en zorgen er voor dat Jamie zeker niet met een schone lei verder kan gaan.
Thema en sfeer
Het verhaal draait verder net als in deel 1 en 2 om detective Harry Ambrose die deze moord, of aanvankelijk de doodsoorzaak van Nick onderzoekt. Harry wordt gespeeld door Bill Pullman. Waar, vooral in het eerste deel, de psychische problemen van Harry een belangrijke rol hebben in het verhaal, is hij in dit deel wat meer in control en lijkt hij zijn leven beter op orde te hebben. Het is nu vooral de moeizame relatie met zijn dochter die wordt belicht en die zijn menselijkheid toont.
De sfeer is in de hele serie weer beklemmend. De personages en het verhaal gaan weer onder je huid zitten. Heel knap hoe dat wordt neergezet. Ik heb vaak op het punt gestaan om de serie uit te zetten omdat ik het zo verstikkend vond, maar dat was telkens van korte duur, omdat ik toch heel benieuwd was naar het vervolg.
Nogmaals, heel knap dat de makers dit voor elkaar hebben gekregen. Er is voor mij één groot verschil met deel één en twee. En dat is dat er geen briljante ontknoping is. Zoals je in de voorgaande seizoenen als kijker echt wordt uitgedaagd om op alle details te letten en zelf mee te denken aan het plot om tot slot goed samen met de makers de puzzelstukjes in elkaar te zetten, zo is het in dit laatste deel niet. Geen slimme verwijzingen naar het verleden. Of aanwijzingen die subtiel worden gedropt. Tot het einde heb ik gewacht op die slimme en onverwachte connectie die het plot zou bepalen. Zo heb ik de hele tijd gedacht dat Sonia met haar mannelijke modellen die ze fotografeert en schildert een bijdrage aan het verhaal en de toedracht van de moord heeft gehad. Maar niet dus... Ik kom tot de enige conclusie dat de hoofdpersoon Jamie zijn issues heeft en niet lekker in zijn vel zit. Deze issues zorgen voor destructief gedag, lees: hij blijkt in staat tot moord. Niks meer, niks minder. Dat hij niet lekker in zijn vel zit werd binnen één minuut één na aanvang al duidelijk en daar hebben alle afleveringen niet zoveel aan kunnen toevoegen.
Hoe jammer ook, het neemt niet weg dat de serie nog steeds bijzonder vermakelijk is. Weer heel knap neergezet door de makers en fantastisch acteerwerk, dat maakt heel veel goed.
