Soms zit je wel eens een beetje voor je uit te zwijmelen. Over hoe het beter zou kunnen bijvoorbeeld. Zo zat ik laatst te denken wat ik zou hebben gedaan als ik bondscoach van het Nederlandse voetbalteam zou zijn.
Na de laatste kwalificatiewedstrijd, tegen Noorwegen, neem ik plaats aan de tafel in de persruimte en begin ik te spreken op het teken van de persvoorlichter: "Goedenavond allen. Zoals u allemaal hebt kunnen zien heeft het Nederlands elftal zich geplaatst voor de eindronde van het WK in Qatar." Dat laatste woord zeg ik met de tanden op elkaar en een grimas op mijn gezicht. "Iedereen is in een juichstemming en dat wil ik graag zo houden. Daarom kondig ik hierbij mijn vertrek bij de voetbalbond aan. De kwalificatie is voor mij het startschot om mijn werk te beëindigen. Ik vertik het namelijk om in een land te gaan werken waar men het niet zo nauw neemt met de arbeidsomstandigheden. Uitbuiting, discriminatie, slechte werkomstandigheden met soms dodelijke afloop tot gevolg: dat kan toch niemand goedkeuren?
Ik had gehoopt dat ik niet de eerste en enige coach of speler zou zijn die deze beslissing zou nemen, maar het is niet anders. Ik wens het team en mijn opvolger veel succes als men besluit naar Qatar te gaan. Ik zal ongetwijfeld achteraf wel horen hoe het hele toernooi is verlopen, ik zal zelf namelijk niets gaan zien. Ook op die manier zet ik mijn afkeer kracht bij. Dank u voor uw aandacht."
En weg ben ik, de toehoorders ongetwijfeld in verbijstering achterlatend. Maar dat geeft niet, ik heb mijn punt gemaakt en ben daar heel tevreden mee. En stiekem hoop ik dat er toch nog een paar teams, spelers of coaches mijn voorbeeld zullen volgen.
Noorwegen heeft zich niet gekwalificeerd voor de Wereldkampioenschappen voetbal. Dat is jammer, het is voor zover ik weet het enige land dat écht schopt tegen de keuze van de locatie van het WK. Spelers met teksten op hun shirts, een komiek die zelfs een clip opneemt. Ik had graag gezien wat men zou hebben gedaan als Noorwegen van ons Oranje had gewonnen en zich dus wél gekwalificeerd zou hebben. Ik denk eerlijk gezegd dat men dan toch ook gewoon was gegaan. Het is in zo'n geval makkelijker om je dan maar door een sterker geachte tegenstander te laten uitschakelen. Dan kraait niemand ernaar en heb jij op een stille manier een soort boycot tegen Qatar gemaakt.
Daar verdenk ik Italië eigenlijk ook van, alleen hebben zij het iets minder slim gedaan. Zij laten zich uitschakelen door een beduidend minder sterk geachte tegenstander, dus dat valt dan weer wel op.
Het lijkt me leuk als er jaren later door beide landen wordt gemeld dat men zich inderdaad heeft laten uitschakelen als stil protest tegen wat er allemaal in Qatar niet goed ging. Hopelijk heeft het dan ook nog resultaat opgeleverd.
