Als een vis in het water?
Ooit, heel lang geleden, in een ver ver land. Was er een vis.
Eigenlijk net zoals hier heel dichtbij. Maar deze vis was anders. Deze en dan nog tien andere soorten. Deze vissen hadden het land aan water. En, vinnig als ze zijn, deden ze verwoede pogingen om uit te vissen hoe ze dan dat water konden verlaten.
Zo ging het in de oertijd, toen de eerste zeedieren het land op gingen, maar zo gaat het nu nog steeds. Vissen blijken, ook nu nog, pogingen te doen om grond onder hun voeten te krijgen. Of dit een gegronde actie is, dat is nog onbekend. Wel is duidelijk dat bij vissen vooralsnog geen sprake is van voeten. Mogelijk ligt hierin de oorzaak dat het lang niet allen lukt. Ze kunnen er eenvoudigweg niet mee uit de voeten.
Hier in Nederland zijn we bekend met palingen die van de ene sloot over land naar de andere verhuizen. Maar, dat doen ze in een moordend tempo omdat ze anders dood zouden gaan… Niet voor niets is dat woord dood een palin(g)droom, een soort nachtmerrie van deze vissoort.
Tong, schijnt een van de vissen te zijn die dan toch in ieder geval zijn naam heeft weten te verbinden aan land, net als overigens, de wal- vis. Die heel goed in de buurt van een landtong zou kunnen zwemmen. Maar geen van beide soorten zal het aan land lang volhouden.
Waarom dan toch aan land?
Laten we het proberen kort duidelijk te maken. Je moet je voorstellen, dat er stelselmatig op je gejaagd wordt, in overvloed, zodanig dat je soort dreigt uit te sterven. We hebben het dan over bevissing… Overbevissing dus. Dan voel je je niet meer als een vis in het water. Het grote probleem is echter dat iedere vis (op een paar na) aan landrot. En wij, landrotten zullen op onze buurt na weken in het water verweken.
Terug naar mijn verhaal van die 11. Uit onderzoek bleek dus dat deze soorten een ander skelet hebben. Eentje met een bekken met een specifiek soort verbinding, in staat om dus gewicht te dragen. Hebben ze gekregen! Gra(a)t-is!
Het gaat hier om de modderkruiper groep. Ze modderen nu nog wat aan, maar dat is voor deze dieren een grote stap! Voorheen was het alleen nog maar blub, nu hebben ze dit woord al verlengt tot het twee lettergrepige blubber!
Of het ethisch verantwoord is om ons overbevolkte land nog verder te laten volstromen is maar zeer de vraag. Om te voorkomen dat hier problemen mee zouden kunnen ontstaan, hebben ze aan het onderzoek met name geen ethici toegevoegd. Alleen schreven ze het anders… Toch hebben deze genetici weten te achterhalen dat de evolutie van deze dieren een samenraapsel was van lichaamsbouw en vaardigheden van verschillende onafhankelijke soorten. Dat maakte dus die-genen die hierbij betrokken waren uiterst interessant!
Het artikel waar ik mijn verhaal op heb gebaseerd:
Comments
- 10 aug
0- 3 aug
0- 2 aug
0- 2 aug
0- 2 aug
0