Wanneer je sterk overkomt bij mensen, hebben zij ook altijd het idee, dat jij alles aan kan.
Dat jij geen hulp nodig hebt.
Het tegendeel is waar, als jij sterk bent, heb jij waarschijnlijk daar heel veel voor moeten doen, veel moeten doorstaan.
Veel gevallen, maar ook weer veel opgestaan.
Natuurlijk heb je hierdoor, veel inzicht gekregen, zowel in situaties als in mensen.
Wat ook weer inhoudt dat je heel vaak teleurgesteld bent, wat je ook zeker waakzaam heeft gemaakt.
Misschien zelfs een muur om jezelf heen gebouwd, bang om weer gekwetst te worden, alleen gelaten te worden.
Je hebt een soort overlevingsstrategie gecreëerd.
Mensen zien dit niet, zij zien alleen jouw kracht, inzet en begrip.
Als je alles gegeven hebt, ben jij toch diegene die alleen thuis zit, wel met een dankbaar gevoel, dat je hebt kunnen helpen, maar zelf blijf je toch met in een leegte achter.
Ook jij hebt dingen waar je mee zit, die je graag bespreekbaar wilt maken. Niet dat je er zelf niet uit zal komen, zeker wel, maar het delen met iemand is o zo belangrijk.
Wanneer je een beroep op iemand doet en vraagt, joh mag ik iets met je delen?
Dan zijn zij zo verbaasd. De reactie is dan vaak, he hoezo? JIJ?
Ja jij kan ook wel eens vast lopen, het even niet zien zitten, even een luisterend oor nodig.
Je hoeft niet altijd de sterkste te zijn, je kwetsbaar op durven stellen is een van de sterkste dingen.
Veel liefs Anja.
