Wat betekent realiteit? Wat is echt? Zijn de aannames die we doen waar of niet? Ik heb regelmatig te maken met mensen wiens perceptie van de wereld beperkt wordt door hun negatieve gedachten. Feit is dat mensen projecteren, dit fenomeen is bekend in de psychologie. Je kunt aan iemands woordgebruik en gedrag exact herkennen hoe mensen zijn en met welke zorgen ze rondlopen; mensen zijn behoorlijk voorspelbaar. Klachten zijn terug te voeren naar trauma maar hallucinaties zijn van een andere orde. Het is bijna onmogelijk om hallucinaties of overtuigingen te veranderen, simpelweg omdat mensen ze geloven.
Aannames en verwachtingen
Je kunt je eigen gedachten niet ontkennen, er is altijd een reden voor. Stress en trauma uiten zich vaak als emotionele triggers en horen gewoon bij het dagelijkse bestaan, maar we denken nogal wat van het gedrag van anderen en dat is soms problematisch. De aannames en verwachtingen die we hebben kunnen het leven van iemand volledig in de war sturen, zonder dat daar aanleiding voor hoeft te bestaan. In principe moet je ervan uitgaan dat je niets weet over anderen en over de toekomst. Er bestaat alleen maar het huidige moment. Al je aannames erover kunnen wel of niet waar zijn, dat is het enige wat zeker is. Maar wat is dan realiteit? Want je gedachten maken er wel degelijk deel van uit.
Perceptie
Je hebt feitelijk twee punten van perceptie. We kijken naar de wereld met onze ogen en met ons bewustzijn. Ons lichaam reageert fysiek op prikkels zoals bijvoorbeeld warmte en liefde, en ons bewustzijn probeert conceptueel oplossingen te verzinnen voor de situaties waarmee we moeten dealen. Het leven is een regelrechte uitdaging en soms niet makkelijk, dat is onze fysieke realiteit.
Onze conceptuele realiteit wordt vaak geplaagd door angsten, door gevoelens dat we nooit tegemoet kunnen komen aan de verwachtingen van anderen, en door allerlei andere zaken zoals gedoe met mensen om ons heen. Dat laatste is makkelijk op te lossen door je persoonlijke grenzen naar anderen toe helder te communiceren. Maar die angstgevoelens en onzekerheden komen we wellicht nooit helemaal van af. Het is mijn ervaring dat zulke emoties eigenlijk de norm zijn. Wie weet wat de toekomst zal brengen? Je hebt daar geen enkele controle over. Je kunt alleen maar door je angst heen gaan door de situatie te confronteren. Zo werkt de wereld, en niet anders. De wereld is op dit moment hoogst onzeker door allerlei factoren die onze generatie nog niet eerder heeft meegemaakt. Het enige wat ik als lifecoach kan adviseren is om af en toe humor op te zoeken als afleiding.
