Niet sportief
Ik ben niet een heel erg sportief persoon. Ik hou op zich wel van fietsen en wandelen. Ik heb ook supergave rolschaatsen. Die gebruik ik niet veel, maar ik kijk er graag naar. Ze zijn zeker 20 jaar oud, wit met rode wielen, lichtrode nop, een lichtblauw Nike teken en misstaan zeker niet op de boulevard van Scheveningen.
Ik ben totaal niet competitief. Iedereen mag van mij winnen. Je zal mij nooit voor de lol achter een bal aan zien rennen. Ik ren alleen weg voor wespen en dat wordt gedreven door pure angst. Ik heb wel aan sport gedaan hoor, zo af en aan. Ik heb geturnd als kind. Daarna deed ik eens per week aerobics, bodyshape, bbbb, een soort jazz dans, poweryoga, body balance of pilates. Maar een keer per week sporten schiet dus niet op. En die lessen werkten voor mij ook niet goed. Ik was na zo’n les zo uitgeput dat ik een hele zak chips leeg at om weer op gewicht en energie te komen. Ik had dan vervolgens de hele week vreselijke spierpijn om hetzelfde kunstje de week daarna te herhalen. Dus ik vond het een poos helemaal prima om lekker niets te doen aan sport. Meer tijd voor leukere dingen. Geen verplichting. Totdat mijn conditie en energie wel heel erg onderuit gingen. Diep van binnen begon er zachtjes iets alarm te slaan.
Daar zit een luchtje aan
De poweryoga en body balance vond ik overigens wel heel leuk om te doen. Dat was wel een hele hele hele poos geleden. Ik ging toen twee keer per week en merkte echt wel dat ik sterker en soepeler was daardoor. De mentale ontspanning was ook heel erg welkom. Totdat de eigenaresse van het body- and mind centre besloot dat het een heel erg goed idee was om onaangekondigd in grote mate, en dan bedoel ik echt standje dichte mist, essentiële aroma’s te verstuiven in de sportzalen. Ze verkeerde in de verlichte overtuiging dat het hernieuwde geurklimaat ontzettend goed was voor niet alleen iedereen zijn fysieke, maar ook mentale gestel. Dat er mogelijk leden waren die hier niet zo goed op gingen, was gewoon geen optie. Met mijn astma was dat direct einde yoga carrière aldaar. Dat was één avontuur waar ik in ieder geval leerde wat er niet werkte voor mij.
Dat klinkt een beetje als slapend rijk willen worden, maar ik heb er dus wel mooi wat op gevonden.
Slimme keuzes maken
Uiteindelijk ben ik toch weer begonnen met sporten. Daar is wel wat voorbereidend denkwerk en oppepperij aan vooraf gegaan. Ik wilde het deze keer wel slim aanpakken. Dus nadat ik een beetje had kunnen wennen aan het idee van spierpijn in de toekomst, stelde ik een lijst op met allerlei dingen die ik nodig had om:
1. te gaan,
2. het vol te houden en
3. resultaat te hebben.
Ik wilde conditie opbouwen en als het kon wat meer spierkracht. Ik wilde er op de fiets naartoe kunnen, zo min mogelijk reistijd hebben, mij er op mijn gemak voelen, niet vastzitten aan late lestijden, het in mijn ritme en structuur kunnen inpassen en minimaal twee keer per week gaan. Het liefste sportte ik zo kort mogelijk, met een zo groot mogelijk resultaat. Dat klinkt een beetje als slapend rijk willen worden, maar ik heb er dus wel mooi wat op gevonden.
De Milon cirkel
Ik kwam namelijk uit bij fitness op de Milon cirkel. Op de Milon sport je zo'n 37 minuten in totaal. Geweldig, want dat betekent dat ik in een uur een work-out heb gehad, maar in die tijd ook heen en terug ben gefietst. Lekker efficient, daar hou ik van. Je traint op 6 fitnessapparaten alle belangrijke spiergroepen. Daarnaast doe je ook 2 cardio apparaten. Alle apparaten staan opgesteld in een cirkel met in het midden een zuil. Je begint op het start apparaat en volgt de tijdsaanduiding op de zuil en rood/groene lampen in het plafond om door je work-out heen te gaan. Je doet de krachttraining toestellen ieder 1 minuut. Voor de overstap naar het volgende apparaat heb je 30 seconden. Halverwege de cirkel en aan het einde doe je 4 minuten cardio. Je doet twee rondes in totaal met daartussen een extra minuut pauze.
Het klinkt misschien ingewikkeld zo met al die tijdsaanduidingen. Dat is het juist niet, want alles is gewoon voor je geregeld. Je hoeft er niet bij na te denken. Je kan helemaal op 0 beginnen en langzaam maar zeker de instellingen aanpassen om wat zwaarder te trainen. Om de zoveel tijd stelt een trainer in overleg met jou een nieuwe fase in om je spieren een beetje bij de les te houden.
Op een pasje worden jouw instellingen en trainingsvoorkeuren geprogrammeerd. Alles wordt volautomatisch op jouw lichaam afgesteld, hierdoor is de kans op blessures heel klein. Voor iemand zo spiergevoelig als ik, is dit echt een uitkomst.
Zet hem op!
Ik sport in een gezellige, kleinschalige sportschool, op 5 minuten fietsen. De sfeer is er leuk. Allerlei soorten mensen komen er sporten, van jong tot oud, sportief en uh... ja mensen zoals ik dus. Ik voel mij er daarom thuis, maar ook heel welkom. Onderschat vooral dat laatste niet, want dat motiveert pas echt. Als iemand je bij binnenkomst al als een bekende begroet, weet hoe het met je gaat, je complimenteert met hoe goed het gaat en je halverwege even probeert op te peppen, dat helpt!
Na twee weken merkte ik zelf al verschil. Na vier weken zagen mensen in mijn omgeving het ook. Mijn conditie is een stuk verbeterd. Mijn astma daardoor ook. Ik heb spierkracht, wat zeg ik spierballen! Ik ben veel minder vaak ziek in de wintermaanden en daarnaast is mijn cholesterolgehalte ook nog eens zichtbaar gedaald.
Soms moet je jezelf een duwtje geven in de goede richting. En niet onbelangrijk, de omstandigheden creëren om het voor jezelf mogelijk te maken. Dus maak die lijst om jou te helpen. Neem daar ook de tijd voor en slaap er wat nachtjes over. Bedenk echt wat de voorwaarden voor jou moeten zijn om jou in beweging te krijgen en te houden. Ga dan op zoek naar iets dat aan de meeste punten voldoet en doe een proefles. En als dat niet bevalt, dan zoek je verder. Walt Disney zei ooit: “stop met erover praten (of denken) en begin er gewoon aan!"
Hou jij van sporten? Of juist niet? Ben je blij dat het weer kan?
Comments
- 6 juni
1- 6 juni
- Show replies (1)
1- 5 juni
1- 4 juni
1