Omdat we ons leven nu in het coronatijdperk doorbrengen, is het een vast gespreksonderwerp geworden met vrienden. We zijn vergeetachtiger dan normaal. We zijn niet in staat om te plannen of beslissingen te nemen. Onze prikkelbaarheid is geëxplodeerd. We hebben dus nog een lange weg te gaan vergeleken met de capabele en georganiseerde volwassenen die we waren pre-corona.
Is dit ons probleem of is het een probleem vanwege corona?
Je uitvoerende functies zijn naar de vaantjes. Professionele psychologen zeggen dat wanneer we langdurig onder stress en angst staan, we in feite in een zeer cruciale staat van cognitief vermogen terecht zullen komen. Ze beweren ook dat alle dagelijkse dingen die je elke dag doet, goed zullen zijn omdat ze biologisch vast in jou zijn geworteld. Maar als we eenmaal iets moeten doen dat planning op een hoger niveau of buiten de kaders denken vereist, zullen we merken dat het moeilijker wordt omdat we onze frontale kwabben moeten gebruiken om deze taak uit te voeren.
De wetenschap zegt dat als het gaat om deze uitvoerende functies, je hersenen meer moeite zullen hebben om toegang te krijgen tot je prefrontale cortex. Dat is vooral belangrijk wanneer we een beslissing proberen te nemen. Dit betekent dat het voor ons moeilijk is om de juiste beslissing te nemen. Het is ook moeilijk voor ons om de mening van anderen te begrijpen. Dit kan ook verklaren waarom je in deze coronaperiode meer ruzie maakt met je familie of vrienden.
Het heeft wel invloed op onze hippocampus. Dat is ons geheugencentrum. Dat helpt ons onze plaats in ruimte en tijd te begrijpen. De groep mensen die het bijzonder moeilijk heeft, zijn de mensen van 25 en jonger. De reden is dat hun hersenen niet volledig ontwikkeld zijn. Zoals je misschien al geraden had, is het laatste stukje van de hersenen dat zich ontwikkelt tussen 18 en 24 jaar de frontale kwab.
Er is een hoger niveau van basisactiviteit in onze hersenen.
Wanneer we onder chronische stress verkeren, betekent dit dat ons brein ook constant met deze stress om moet gaan. Daarom wordt gewerkt aan een hoger niveau van basisactiviteiten. Stresshormonen zoals cortisol die ons bloed overspoelen, hebben een direct effect op onze hersencellen. Wanneer we langdurig onder stress staan, kan cortisol ervoor zorgen dat deze hersencellen afsterven. Het voorkomt dat de hersenen nieuwe hersencellen maken. Normaal gesproken produceren de hersenen voortdurend nieuwe hersencellen op lage niveaus. Hoge niveaus van cortisol echter verhinderen dit proces. Als we deze nieuwe hersencellen niet continu aanmaken, zal onze cognitieve flexibiliteit afnemen. Daarmee dus ook ons vermogen om ons aan te passen aan nieuwe situaties.
Meestal hebben we extra zenuwcapaciteit om te denken, plannen en creatief te zijn. Maar dit is niet wat we nu meemaken. Een ander teken van sociaal isolement is dat we gevoeliger worden voor elk type zintuiglijke informatie omdat we deze stimulus niet van iets anders kunnen krijgen. Dit kan verklaren waarom een deurklopper die je buurman nog nooit heeft gestoord, je plotseling gek maakt.
Je kunt langer slapen, maar de kwaliteit van je slaap is slechter.
Studies hebben aangetoond dat we tijdens de coronavirusperiode langer slapen, maar niet per se beter. Langere slaap en intense dromen kunnen eigenlijk aan elkaar worden gekoppeld. Dit komt omdat, hoewel dromen de hele nacht en in alle stadia van de slaap voorkomen, ze tijdens de REM-slaap (rapid eye movement) het meest voorkomen. Ze zijn dan meestal ook het meest levendig en complex.
Naarmate de nacht vordert, hebben ze de neiging om langer te worden. Dit betekent dat we de langste REM-cyclus zullen hebben, en daarom waarschijnlijk de langste en meest complexe droom voordat we wakker worden. Als je kort na het dromen wakker wordt, is de kans groter dat je het je herinnert.
Onze levendige dromen kunnen ook te wijten zijn aan de soorten hormonen en chemicaliën die onze hersenen nodig hebben om 's nachts in onze dromen te verschijnen. Meestal hebben we overdag niet zo'n hoog adrenalinegehalte. Het beschermende mechanisme van het lichaam is dat als we overtollige adrenaline en cortisol moeten verwijderen, we dat 's nachts doen. Dat doen we nu vaak. Dit betekent wel dat de hersenen 's nachts actiever zijn en dat mensen niet zullen slapen.
Helaas kan een slechte slaapkwaliteit of slapeloosheid ook onze hersenen aantasten. ‘s Nachts niet slapen zal onze angst heel wat doen toenemen (30%) en onze amygdala-reactie op emoties zal met nog meer (60%) toenemen. Als we niet slapen, maakt onze amygdala verbinding met de locus coeruleus (het deel van de hersenen dat deelneemt aan de paniekreactie). In plaats van de prefrontale cortex (het deel van de hersenen dat deelneemt aan de besluitvorming).
Als gevolg hiervan is de kans groter dat we levendig of niet-reagerend worden, of gewoon ingesleten raken in onze reacties op dingen. Dit in plaats van er zorgvuldig over na te denken. Vermoeidheid tast ook onze coördinatie aan en maakt ons onhandig, omdat het de kleine hersenen aantast, het evenwichtscentrum van onze hersenen.
Je huidige leven geeft geen stimulans om de hersenen te belonen.
We belonen ons nu heel zelden. Meestal hebben we een zeer actief sociaal leven, een zeer actieve baan. Wanneer we ons dagelijks leven beginnen, zal dit ons beloningen opleveren. Dus dit zal dopamine verhogen. Dit betekent dat we tijdens corona geen normale dosis dopamine uit ons dagelijks leven kunnen halen. Ons brein houdt van dopamine. Het is een goed beloningsstofje. En nu, afgezien van versnaperingen ’s avonds bij het tv kijken, is er niets om ons te belonen. Maar dit is eigenlijk slecht voor ons, omdat het gebruik van deze kunstmatige beloningen ons zal doen crashen. Zorg voor voldoende vitamine D, zon en lichaamsbeweging, zelfs als dit betekent dat je het ongemak van een mondmasker moet verdragen.
Conclusie
Als je alleen woont, hou dan contact met mensen via telefoon, Zoom of Skype in plaats van sms-berichten. Dit komt omdat het sms'en van iemand het pad van beloning van de hersenen niet zal activeren. Het zal er niet voor zorgen dat onze hersenen oxytocine zal afgeven dat de druk wat doet verlagen. Een telefoon kan beide resultaten hebben. Op de lange termijn zal het niet eten van ongezond fruit ook onze hersenen helpen.
Verwacht niet direct weer normaal te worden als we uit de corona-periode komen. Het beste bewijs toont aan dat hoe langer we onder stress staan, hoe langer het duurt om te herstellen. Als we al deze nuttige dingen doen, zoals lichaamsbeweging, zullen we weer normaal worden. Het zal wel enkele maanden duren voordat we weer normaal worden. Daarom is het belangrijk om nu een standpunt te behouden en mee te voelen met jezelf en de mensen om je heen. We zijn misschien niet in de beste conditie op dit moment, maar dit is precies de manier waarop ons lichaam met deze situatie probeert om te gaan.
Bron: Suzannah Lyons, Lynne Malcolm, ABC Wealth & Wellbeing,
‘What's happening to your brain under lockdown?’
Wetenschappers: prof. Susan Rossell, dr. Landowski, Jennifer Windt
Comments
- 19 aug
1- 19 aug
1- 19 aug
1- 18 aug
1- 18 aug
1